Guangzhou

Na een heerlijke vliegrit van 3 uur met extra beenruimte, komen we aan in Guanzhou. Het is idd wat frisser, maar gelukkig niet zo koud als we in gedachten hadden.
De taxichauffeurs komen op ons afgestormt en wij stappen uiteindelijk bij eentje in die niet eens een taxibordje heeft en ook niet begreep waar we heen wilde. Welkom in China. Gelukkig snapt hij onze optie 2 wel en zet hij ons netjes, zonder te beroven ed bij het youth guesthouse aan de rivier van Guangzou af. Ze hadden ook nog een kamer vrij, dus we kunnen om half 4 's nachts lekker ons bedje in duiken, zodat we de volgende dag fris de stad kunnen gaan ontdekken.

Guangzhou is nl DE stad van de nep echte kleding heb ik me laten vertellen door mijn reisgezeldschap. Dit is echt het Mekka/Walhalla als je de beste en de echste nep wilt hebben. In principe identiek, maar dan voor een leuk prijsje.

Zodra we de volgende dag naar buiten kijken is het echt verbazingwekkend hoe het niet als china lijkt. Ja er lopen een hoop chinezen hier en jah ze praten het ook en schrijven ook niet anders, maar het is schoon en netjes en ziet er mega ontwikkeld uit.
De winkeltocht kan gaan beginnen en we starten onze zoektocht in het centrum. Eerst met het pondje naar de overkant en dan met de metro. Lange winkelstraten met een hoop merkwinkels, maar geen echt nep prijzen. Meer zoals bij ons en nog duurder. Uren uren lopen we door de straten en laten ons zelfs nog overhalen om ergens in een luguber steegje een nog luguber winkeltje in te gaan die weer allemaal achterdeuren heeft naar andere lugubere kamers. Maar ik hoor steeds maar naast me ' dit is het niet, dit is niet wat ik zoek, dit is niet het walhalla, dit kan het echt niet zijn'. Nouja we zijn iig een chinese metro-ervaring rijker. Hoe het uberhaupt mogenlijk is dat er mensen een zitplekje weten te bemachtigen, wat een drukte en gedring. Het schijnt zelfs zo te zijn dat ze op sommige plekken menselijke aanstampers in dienst hebben. Die mensen duwen dus net zo lang de mensen de treinen en metro's in, totdat ze echt als sardientjes in een blikje zit. Dit hebben wij gelukkig nog niet meegemaakt.

Die avond zo lokaal als mogelijk gegeten. Lekker garnalen uit de rivier, die er zo ranzig uit ziet dat ik er volgende dag nog spijt van hebt dat ik eraan was begonnen.

Gelukkig staat er nu een andere crew achter de balie en proberen we erachter te komen waar dat walhalla nou precies moet zijn. Nou we krijgen alles in het engels en chinees mee, dus morgen moet het helemaal goed komen.
En jahoor daar zijn we dan in het mierennest van het kledingwalhalla torens van winkelcentra gevuld met kleding. Alles ter grootte van een gemiddelde V&D eentje speciaal voor horloge's eentje voor het leer eentje voor de marktkleding en eentje helemaal vol met die nepkleding die eigenlijk echt is of toch ook weer niet. Russen en Turken doen alvast wat inspiratie op voor volgend jaar en chinezen hebben allemaal minibusjes voor de deur geparkeerd om ze vol te laden.
Wij willen echter los gaan in de sportkleding om ons zo helemaal voor te kunnen bereiden op het mega koude weer wat ons te wachten staat. Deze missie blijkt echter geheel kansloos. We krijgen het niet uit ze gepeutert. We weten zeker dat het er moet zijn, want tja hoe komt anders al die nepmeuk in de wereld terecht.
Toch gaan we zonder gedane zaken, maar toch voldaan terug naar ons hotel. Ik ben toch ietsie naar van die garnalen en zo kunnen we ff opfrissen voor het diner.

We hebben nl. 2 adresjes doorgekregen waar je zeer goed moet kunnen dim summen, dat is nl. he-le-maal het ding hier (op de kleding na dan he) Maar helaas lukt naar een superleuke wandeling plus de namen in het chinees en engels ook deze missie niet. En omdat we nog even moeten wennen aan het feit dat die chinezen echt al-les eten. Van schildpad tot slang, van hond tot kikker, stellen we het die avond maar even veilig bij de pizza hut.

Morgen vertrekken we naar Yangzhou, de plek van het 20 yang briefje en dus even naar de natuur ipv drukke stad.